Wel, het is nog niet officieel, maar eergisteren verdedigde ik zoals een laatstejaarsstudent betaamt mijn eindwerkproef voor de jury. Vanaf nu kan je me alles (ja echt alles) vragen over de citroenverbena. Ja, dat is een topplant. En ja! Zeker in cocktails. Die heb ik nota bene wel verdiend, want ik mag mezelf herborist noemen!
Bijstuderen in de avondschool leek een fluitje van een cent. Eventjes een hobby erbij nemen. Maar je komt jezelf wel tegen als je plots weer uren moet blokken op chemie, plantkunde, kruidenleer etcetera. Ook Latijn ja. Vooral als je een werk moet schrijven en dat extreem veel te goed wil doen en dan nog niet content zijt. En dan te laat begint. En dan je vader verliest. En dan een slechte planner bent.
Ach nu weet ik tenminste wat de Aloysia citrodora is (en tientalle andere planten met crazy namen zoals Harpagophytum procumbens), of dat luteoline een flavonoïde is en dat die stof diende als de grondstof voor het pigment met de naam ‘schijtgeel’. Dat is toch belangrijk?
Lach maar, die kennis is crucialer dan je denkt en het is mijn missie om er zo veel mogelijk mensen mee te inspireren (of irriteren?).
Wie wil vechten voor het klimaat leert het eerst liefhebben, en dat wil zeggen: leren kennen. Begin er vandaag nog aan, want zowel grootmoe als leerkracht hebben gemiddeld gezien geen benul meer van wat de natuur te bieden heeft. Van hen zal je dus niet leren en dat heeft grotere gevolgen dan je zou denken. Het is volledig aan uzelve. Ja, ik ben een zaag op dat gebied, maar tegelijkertijd zeer gemotiveerd en hoopvol.
Een herborist is geen beschermd beroep. En ik vind ook niet dat een tweejarige opleiding in de avondschool genoeg is om de titel te verdienen. Een herborist is een onderdaan en toeschouwer van de natuur. Iemand die nooit mag denken dat hij alles weet, want daar is een mensenleven te kort voor. Ik voel me dus maar een mini-herboristje, maar één met een grote nieuwsgierigheid en pen die dringend meer wil schrijven.
Enfin, het is tijd om mij in mijn tuin neder te vleien met die welverdiende cocktail en te dromen van de volgende plannen. Oja, medestudentjes, ik ga jullie missen ;)!
Keep posted en maak je klaar voor de volgende post over …rara… de citroenverbena.
Schol!
Je kan nog altijd een jaartje bij ons blijven. Dan kan je van klein herboristje verder evolueren naar een beetje minder klein.Gewoon doen zou ik zeggen. En anders bezoeken wij jou hier wel.