Zo nu en dan komen er een aantal dingen samen in een leven. Gebeurtenissen, inzichten, mensen. Dingen die zorgen voor een ‘yes, this is it’ of een ‘fucking awesome’. (In het Engels ja, want dat gaat zo met intermezzogedachten.) Zo stond ik daar te beseffen op mijn berg dat we nogal zielig bezig zijn met z’n allen en was het voor mij beslist: ik word herborist!
Het zal geen verrassing zijn voor de mensen die met mij onder één dak leven. Neen, ik dwaal ’s nachts niet rond op een bezemsteel. Ik masseer mijn dochters van kleins af aan met oliën, kies voor natuurlijke verzorgingsproducten die ik met wisselend succes zelf durf maken en ik kweek ook wel wat huis-tuin-en-keukenkruiden. Ambitieuzere projecten heb ik tot nu toe nog niet ondernomen.
Terug naar de basis
Het mag voor mij wat verder gaan dan het takje thijm in de gin-tonic, het kruideninfuus voor het slapengaan of het rozenwater in de badkamer, want kruiden zijn niet enkel mooi, lekker of welriekend. Ze zijn ongelofelijk belangrijk voor onze gezondheid. Zo bestaat een kwart van onze medicijnen uit plantaardige stoffen die een geneeskrachtige werking hebben.
Al duizenden jaren geleden wisten onze voorouders hoe ze van hun kwalen vanaf moesten geraken met wat moeder natuur te bieden heeft. Ondertussen staan we veel verder met onze wetenschap en zijn er veilige, effectieve geneesmiddelen ontwikkeld waar we allemaal beter van worden. De klok hoeft op dat gebied dus niet teruggedraaid te worden, maar er zijn goede redenen om kruiden dagelijks in hun puurste vorm te blijven of opnieuw te beginnen gebruiken.
Traagheid
Zo geloof ik dat traagheid een principe is dat we als mens moeten koesteren, willen we gezond zijn. Traagheid wordt ons opgelegd door de natuur, die tijd nodig heeft om te groeien; en door ons lichaam dat tijd nodig heeft om te veranderen, te ontspannen of te genezen. Geduld is naar’t schijnt hét recept om om te gaan met die traagheid. Geduld. Kan je dat kweken? Hope so.
Een andere vorm van traagheid is het tempo waarmee ik de bospaadjes beklim op mijn mountainbike. Hoe graag ik ook zou willen, het is onmogelijk om mijn ploegmaat bij te houden. Wel, ondertussen weet ik wat doen onderweg: kruiden spotten. Dat heeft me al bijna enkele frontale ontmoetingen met de grond opgeleverd, maar ook veel prachtige ontdekkingen die ik dan leutig ga fotograferen, tot ergernis van diegene die op mij staat te wachten.
Voorkomen is beter
Wie met kruiden gaat werken moet nog geen doktertje spelen. Dokters zijn er om een diagnose te stellen, maar in de behandeling – en vooral: het voorkomen van ziekte zijn we vrij.
Jezelf gezond houden kan op veel manieren: ontdekkingstochten in de natuur, genieten van eigen kweek, oogst en bereiding en vooral van het effect van dat alles op lichaam en geest.
Volgende week start de eerste les van mijn tweejarige opleiding. Laat maar komen!
Succes!